Może zdarzyć się taka sytuacja, że w czasie małżeństwa jeden z małżonków nie pracuje – co w rezultacie skutkuje przerzuceniem na drugiego małżonka całości obowiązku utrzymania rodziny. Jeżeli małżonkowie uzgodnili między sobą taki podział obowiązków, że jedno z nich będzie pracować zarobkowo, a drugie będzie zajmować się dziećmi i domem to nie podejmowanie pracy przez małżonka, który zobowiązał się do osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i pracy we wspólnym gospodarstwie domowym nie powinno być traktowane jako zawiniona przyczyna rozkładu pożycia. W przypadku, gdy takich uzgodnień między małżonkami nie było to niepodejmowanie zatrudnienia przez małżonka może stanowić zawinioną przyczynę rozkładu pożycia wtedy, kiedy taki małżonek nie czyni tego, pomimo, że taką rzeczywiście możliwość faktycznie posiada. Natomiast pozostawanie przez małżonka bez zatrudnienia w sytuacji, gdy do tego doszło bez jego winy nie powinno być uznane za zawinioną przyczynę rozkładu pożycia małżonków.